Gazze kan ağlıyor! Gazze yok ediliyor! Gazze’de yaşananlar bir yandan azgın Siyonistlerin kurduğu dünya düzeninin bittiğinin de göstergesi! Gazze’de insanlık tarihinin en acı, en uzun süreli ve en organize soykırımına şahit oluyoruz. İnsanlık tarihinin en büyük utançlarından birisi Gazze’de yaşanıyor. İnsan, “Keşke bu günlere şahit olmasaydık. Keşke başka bir yüzyılda yaşasaydık.” diyor fakat maalesef Gazze utancını hep birlikte yaşıyoruz. Dünya, adaletsiz bir düzen ile ağır aksak yönetiliyordu fakat bu düzen Gazze’de kendini tamamen tüketti. Bu soykırıma destek olan ya da sessiz kalıp karşı çıkmayan yöneticiler perişan olsun demekten başka elimizden ve dilimizden bir şey gelmiyor. Yeryüzünde Gazze’ye atılan bomba kadar bomba hiçbir yere atılmamıştır. İnsanlık tarihi boyunca bir şehir ve o şehirde yaşayan çocuklar, kadınlar ve yaşlılar bu kadar çaresiz bırakılmamıştır. Siyonistler çocukların bile, bile isteye canına kıyıyor. Bu bir savaş değil soykırım. Savaşında bir kuralı, bir ahlakı olur. Gazze’de yaşananlar ahlak ve kural dışıdır. Hastaneler bombalanıyor. Okullar yerle bir ediliyor. Kiliseler ve Camiler bile vuruluyor. Fosfor bombaları atılıyor. Dünyada herhangi bir yerde daha önce böyle bir zalimlik, böyle bir yok ediş görülmüş müdür? Aklımıza Hiroşima ve Nagazaki geldi. Yine aynı zihniyet, yine aynı şekilde bu sefer Gazze’yi yok ediyor. Hatırlayalım, ABD tarafından 1945 de 3 gün arayla Hiroşima ve Nagazaki’ye atom bombası atıldı ve hala zararları hissediliyor. Kuvvetle muhtemel Gazze de uzun yıllar bu bombaların izleriyle ve acılarıyla yaşayacaktır. Şair Hatice Tarkan Doğanay, “Gazze’de insan olmak zor, hayvan olmak bile zor, hatta bitki olmak da zor, Gazze’de toprak olmayı bile istemezsiniz.” diyerek durumun vahametini ifade ediyor. Yani Gazze’de toprak olmanın bile zor olduğu, toprağın bile incitildiği ve toprağın bile isyan edip gözyaşı döktüğü günleri yaşıyoruz. Gazze’de olanlara üzülmek, karşı çıkmak için illaki Müslüman olmaya gerek yok. İnsan olmak, biraz vicdan sahibi olmak, biraz empati yapmak yeterli olacaktır. Gazze’de soykırıma uğrayanları tanımlarken dini ve ırkı ile tanımlamak bazılarını duyarsızlaştırıyor. Gazze’de zulme uğrayanlar insan ve ne dininin ne ırkının önemi yok. İnsan olanın bu zulümden rahatsız olması ve ‘ama’ dememesi gerekir. Kendinizi yoklayın şayet bu zulmü ‘ama’ ile ifade ediyorsanız vicdan muhasebesi yapmalısınız. Dünyayı bir avuç azgın bir zümre yönetiyor. Bu azgınlar “Kaynaklar sınırlı, bütün kaynaklara biz hükmetmeliyiz. Dünya bizim istediğimiz gibi şekillenmeli.” dedikleri için bunları yaşıyoruz. Dünyayı yöneten zalimler varsa, yeryüzünde insanlıktan yana adil bir dünya düzeni olmasını isteyen insanlarda var. İyilik bulaşıcıdır, dalga dalga büyüyerek yeni, adil bir dünya düzeni yakın gelecekte kurulacaktır. İnsanlık gömüldüğü Gazze’den dirilecek inşallah. Fakat tipik umursuz insan gibi değil, tipik bana dokunmayan yılan bin yaşasın diyen insan gibi de değil. Vicdan sahibi, aklıselim, hakkı hukuku gözeten insan tipi inşallah yine Gazze direnişi sayesinde doğacak. “Gazze dışında dünyada her yer işgal altında, hepimiz işgal edildik.” diyen Ayçin Kantoğlu’nun tespitinin doğru olduğunu düşünüyoruz. Ve ümit ediyoruz ki Gazze’deki bu direniş insanlığın adil bir düzen kurması için öncülük edecektir. Bu şerrin sonunda, insanlık için hayır çıkacak inşallah.