“Mersin’de katliam gibi kaza: En az 10 ölü, 40 yaralı !” İzlediğim televizyon kanalı, haberi aniden kesti: “Son Dakika: Şampiyon Galatasaray!” Spiker, “Şimdi buruk bir sevinç haberini veriyoruz!” diyerek geçiş yapmaya çalıştı. O andan itibaren hemen bütün haber kanalları, “Galatasaray’ın Şampiyonluğu”na ve sevinç gösterilerine kilitlendi. “Şenlikli, meşaleli” haberler akıp giderken… Sosyal medyadan bir korkunç haber daha düştü önümüze: “İsrail Terör Örgütü, Refah’ta, BM ve ABD’nin güvenli bölge (!) ilân ettiği çadır kente roketler yağdırdı.” Bizim kanalları dolaştım. Birçoğunda “maç” haberleri… Al Jazeera'ye geçtim, sosyal medyayı taradım… Korkunç görüntüler akıyor… Çadır kente İsrail bombaları yağıyor, insanlar diri diri yakılıyordu… İlk belirlemelere göre, 50 Filistinli hayatını kaybetmişti… Yüreği yanık insanlarımız feryat ediyordu: “Allah için ayağa kalkın!” O sıralarda… Refah’ta insanlar yakılıyordu… Buralarda ise şampiyonluk için “meşaleler”! “Bizim” kanalların kahir ekseriyeti, ikincisinin haberlerini veriyor.. Milyonların “sevincini” sevgili izleyicilerine yansıtıyordu! xxx Sosyal medyaya baktım, Refah’taki soykırıma tepki gösteren vatandaşlardan feryatlar: “Refah’ta bebekleri, kadınları, bütün sivilleri diri diri yakıyor terörist İsrail! Allah için ayağa kalkın! Allah için ayağa kalkın! Allah için ayağa kalkın! Müslümanların izzeti diri diri yanıyor! İşgalci teröristler, soykırımlarını kutluyor! Refah diri diri yanıyor! Bu zulüm arş-ı âlayı titretir!” X Hayatın akışı: Mersin’deki Korkunç Kaza… Şampiyonluk sevinci… Refah’ta diri diri yakılan insanlar… X Mersin’deki en az 10 kayıplı, 40 yaralanmalı korkunç kaza, araya “şampiyonluk sevinci” girince unutuldu gitti… Refah’taki Siyonist Vahşet’e dair haberler de, genellikle “alt yazı”larda kaldı. Bu, umumi hale uygun olmayan bir tavır değildi. Akrabalardan, arkadaşlardan bazılarının, sosyal medyada “canlı yayına” geçtiğini, maç kutlamalarını verdiğini sonradan öğrendim. Sokaktaki vatandaş, “canlı yayıncı” artık… İlgisi de, genellikle bize “boş” gelen işlere! Kanallarda vatandaşın ilgi alanlarına göre yayın yapıyor; “Şampiyonluk Sevinci” varken ülke gündeminde, milyonlar oraya takılmışken… Tutup da, “Siyonist Vahşete” odaklanmak, çok da “akıl işi” görülmüyor çoğu kanal tarafından. Az sayıdaki hassasiyet gösteren kanalı tebrik edelim ve büyük resmin çok çok sıkıntılı olduğunu söyleyelim. Maç mevzuu… Koca bir sezon, öyle ya… Bin türlü kavganın, yumruklaşmanın, saha ortasında hakem dövmenin, sahadan takım çekmenin, VAR skandallarına dair haberlerin, Süper Kupa Maçı’nı uluslararası kriz haline dönüştürmenin, yerli hakemlere güvensizlikten dolayı yabancı hakem getirmenin… Bin türlü meselenin “sahadaki futbol”un önüne geçtiği… Aslında, sahada “futbol”un da olmadığı bir ortam… Koca bir sezon… Böyle geldi geçti. Yüz milyonlarca EURO’luk “buradaki büyüklerimiz”, Kapıkule’nin ötesine pek de geçemedi! Ya işte görüyorsunuz… Futbol dünyasını yan gözle izleyen bendeniz bile, birçok gelişmeyi biliyorum. Herkese bir şekilde dayatıyorlar gündemlerini, o kadar ki bu sezon kimin gol kralı olduğunu bile anında söyleyebilirim! Başta futbol olmak üzere bir dolu malayani mevzu ile işgal edilmiş beyinlerimiz.   “TRİBÜNLERİN SESİ, MAZLUMLARIN SESİNİ BASTIRIYORSA!” İyi ki sosyal medya var. Kalbimin sızısı, satırlarıma yansıdı: “Dün gece… Gazzeliler yakılırken, milyonlar şampiyonluk kutluyor ya da şampiyonluk kaçtığı için üzülüyordu!” Evet, durum aynen buydu. Baktım; Hesabıma yorum yağmış… “Bana ne Filistin’den, onlar Arap!” korosundan bir miktar katılımcı var. Niceleri, “Neredeyse tüm kanallarda Galatasaray, Fenerbahçe!” diyerek tepkimize hak veriyor. Büyük çoğunluk ise, “Görüyoruz işte, hiçbir şey yapılamıyor! Soykırımcılar dünyayla alay edercesine devam ediyor!” havasında… Öğretilmiş çaresizlik! Bir takipçimiz Ali Şeriati’nin sözlerini paylaşmış: “Bir ülkede tribünlerden gelen sesler, savaşlarda ölen mazlumların sesini bastırıyorsa, futbol afyondur!” X Bu sene kimin gol kralı olduğunu, ilk üç sırada hangi takımların yer aldığını, hangi takımların küme düştüğünü, hangi takımların son maçta yırttığını bana bile öğreten bir “organizasyon” var! Ben de bu afyonun etkisinde kalıyorum bazen! Nasıl kurtulacağız, bilmem ki!